Η όραση των παιδιών αναπτύσσεται σταδιακά από την πρώτη μέρα της γέννησης τους έως και την παιδική ηλικία.
Τα βρέφη καθώς μπαίνουν στον 6ο μήνα ξεκινούν να αναπτύσσουν τον οπτικοκινητικό τους συντονισμό. Με απλά λόγια, τον συντονισμό του ματιού (οπτικό) και του χεριού (κίνηση) καταφέρνοντας να πιάσουν το αντικείμενο που θέλουν και συνήθως να το βάλουν στο στόμα τους. Κάνοντας αυτή την προσπάθεια βλέπουμε την ομαλή ανάπτυξη της όρασης τους, φτάνοντας στο σημείο να εστιάζουν το βλέμμα τους πάνω σε ένα αντικείμενο και απλώνοντας το χέρι τους να καταφέρνουν να το πιάσουν. Επίσης, δείχνουν με το δάχτυλο διάφορα σημεία και αντικείμενα που τους προκαλούν το ενδιαφέρον.
Μπορούμε να ενισχύσουμε την προσπάθεια που κάνει το παιδί μας να πιάσει το αντικείμενο που επιθυμεί μέσα από απλά παιχνίδια και δραστηριότητες. Αρχικά είναι πολύ βοηθητικά όλα τα παιχνίδια που κρέμονται σε ψηλότερο σημείο, όπως τα μόμπλιλ, το γυμναστήριο για βρέφη αλλά και μικρές κουδουνίστρες. Παράλληλα μπορούμε να κρατάμε ένα παιχνίδι μπροστά στο παιδί μας και να το παροτρύνουμε να το πιάσει καθώς εμείς το κουνάμε, ιδανικά να έχει και ήχο (κουδουνίστρα, μουσικό όργανο κλπ).
Καθώς η αλληλεπίδραση μας με το μωρό είναι δεδομένη, μπορούμε να διαβάζουμε μαζί παραμύθια, να δείχνουμε τις εικόνες με το δάχτυλο και να το προτρέπουμε να κάνει το ίδιο. Οι βόλτες έξω με καρότσι ή το μάρσιπο είναι ιδανικές για την παρατήρηση του περιβάλλοντος, τις διαφορετικές εικόνες, τα φωτεινά χρώματα και τους ήχους , που προκαλούν την περιέργεια του και το ενδιαφέρον του.
Καθώς τα βρέφη μεγαλώνουν (από τον 6ο μήνα και έπειτα) και σταδιακά αναπτύσσεται η αδρή κινητικότητα (κίνηση όλου του σώματος) αρχίζουν να εξερευνούν το περιβάλλον τους με διαφορετικό τρόπο χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις τους μαζί με την κίνηση. Τα μωράκια μας πλέον κάθονται στηριζόμενα στην σπονδυλική τους στήλη, γυρνούν από ανάσκελα σε πρηνή θέση (μπρούμυτα) ,ενώ κάνουν δειλά δειλά τις πρώτες προσπάθειες για να μπουσουλήσουν.
Στο εμπόριο υπάρχουν παιχνίδια κατάλληλα για αυτήν την ηλικία, όπως μπάλες τις οποίες κυλάμε προς το μέρος του και ζητάμε να τις πιάσει ή μπάλες που αναπηδούν και τις ακολουθεί με το βλέμμα του. Ιδανικά παιχνίδια είναι οι κρίκοι, τα μουσικά όργανα, κύβοι με διαφορετικές υφές, πάζλ με ζωάκια αλλά και παιχνίδια με σχήματα και ενσφηνώματα.
Μπορούμε να παίξουμε μαζί με το παιδί μας και με υλικά που έχουμε στο σπίτι μας. Για παράδειγμα μπορούμε να το τοποθετήσουμε παιχνίδια σε απόσταση από το ίδιο ώστε να τεντωθεί και να τα πιάσει κάνοντας τις πρώτες προσπάθειες να μπουσουλήσει. Επίσης τοποθετούμε μέσα σε ένα κουτί διάφορα μαντίλια, διαφορετικού χρώματος, και ζητάμε από το παιδί μας να τα βγάλει ένα ένα έξω. Τέλος, κρύβουμε παιχνίδια κάτω από την κουβέρτα και ρωτάμε ‘που είναι το σκυλάκι;’ και ψάχνουμε να το βρούμε.
Λίγο πριν από τον 1ο χρόνο τα βρεφάκια μας κατακτούν ένα ακόμη γνωστικό σχήμα , αυτό της μονιμότητας του αντικειμένου, δηλαδή η γνώση ότι τα αντικείμενα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και όταν δεν είναι στο οπτικό μας πεδίο. Ενώ μέχρι τους 6 μήνες δεν ψάχνουν ένα αντικείμενο που έχει κρυφτεί και δεν υπάρχει πια μπροστά τους, κοντά στον ένα χρόνο αντιλαμβάνονται ότι την ύπαρξη του και ψάχνουν να το βρουν , όμως μόνο την στιγμή που τα κρύβουμε. Ο οπτικοκινητικός συντονισμός αναπτύσσεται όλο και περισσότερο ενώ σιγά σιγά στηρίζονται στα έπιπλα και περπατούν παράλληλα με αυτά έως ότου κάνουν το πρώτο τους βήμα.
Σε αυτή την ηλικία είναι πολλά τα παιχνίδια που μπορούμε να παίξουμε και να αυτοσχεδιάσουμε. Χρησιμοποιώντας τα κουκλάκια του μπορούμε να παίξουμε κουκλοθέατρο, μπορούμε να τα κρύψουμε σε διάφορα σημεία του σπιτιού και να ψάχνουμε μαζί να τα βρούμε ή απλά να τα τοποθετούμε στο κουτί τους και να τα βγάζουμε πάλι έξω. Επίσης, καθώς εστιάζει την προσοχή του στα έντονα χρώματα, μπορούμε να ετοιμάσουμε διάφορα κουτιά στα οποία θα έχουμε βάλει αντικείμενα διαφορετικού χρώματος , για παράδειγμα στο ένα κουτί θα έχει μόνο κίτρινα αντικείμενα (λεμόνι, κίτρινη κουτάλα, κίτρινο πανί, κίτρινο παιχνίδι κλπ) και ανοίγοντας τα κουτιά θα ανακαλύπτει τα αντικείμενα, θα τα πιάνει και θα τα ονοματίζουμε.
Με το παιδί μας χτυπάμε παλαμάκια, διαβάζουμε παραμύθια με έντονες εικόνες, μουσικά βιβλία και του δίνουμε τα πρώτα του παστέλ για να μουτζουρώσει το χαρτί. Ένα απλό παιχνίδι που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας είναι το αισθητηριακό μπουκάλι, δηλαδή ένα διάφανο μπουκάλι στο οποίο έχουμε τοποθετήσει φακές, φασόλια ή ότι άλλο έχουμε στο ντουλάπι μας και το δίνουμε στο παιδί για να παρατηρήσει πως κινούνται τα όσπρια καθώς το κουνάει (οπτικά και ακουστικό ερέθισμα). Άλλα παιχνίδια που μπορούμε να προμηθευτούμε είναι οι κύβοι πυραμίδας, τα συρόμενα παιχνίδια και το τραπέζι δραστηριοτήτων.
Η αλληλεπίδραση με το παιδί μας είναι σημαντική για την ανάπτυξη του, όπως επίσης και ένα περιβάλλον πλούσιο σε ερεθίσματα. Μην ξεχνάμε πως κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, ο οποίος μπορεί να διαφέρει από τα ηλικιακά όρια που είπαμε προηγουμένως.